INFARMA uważa instrumenty dzielenia ryzyka (RSA – risk sharing agreements ) za bardzo ważną i perspektywiczną metodę wprowadzania nowoczesnych leków do systemu refundacyjnego w Polsce. Wprowadzanie takich instrumentów wymaga jednak specyficznych rozwiązań organizacyjnych, proceduralnych i prawnych, związanych np. z rejestrami pacjentów. Jak napisał we wstępie do raportu, w imieniu całego zespołu badawczego, Stefan Bogusławski (Sequence): „Wydatki na opiekę zdrowotną w Polsce są bardzo niskie w porównaniu do krajów Unii Europejskiej, również „nowej” Unii. Jednak pacjenci i lekarze oczekują jak najszybszego i najszerszego dostępu do nowych metod diagnostyki i terapii. Znaczny rozziew pomiędzy możliwościami finansowymi systemu a oczekiwaniami społecznymi nakłada na nas obowiązek pilnego poszukiwania rozwiązań, pozwalających udostępniać nowoczesne technologie osobom ich potrzebującym.

Instrumenty dzielenia ryzyka (RSA) są jednym ze sposobów realizacji takich potrzeb. Pozwalają na refundację nowych technologii medycznych, doprowadzając do sytuacji, w której płatnik płaci za efekt zdrowotny, oszczędzając wydatki, gdy tego efektu nie ma lub jest on niewystarczający. RSA są jednak złożonymi narzędziami, wymagającymi dobrze uregulowanej i przejrzystej współpracy płatnika, wytwórców leków, świadczeniodawców (na ogół szpitali), lekarzy oraz dystrybucji farmaceutycznej. Procesów implementacji i prowadzenia RSA nie da się wprowadzić bez dobrego ich zaplanowania”.

Liczymy, że raport ten – jako kompendium wiedzy nt. RSA – stanie się przydatnym instrumentem w pracy osób związanych z ochroną zdrowia w Polsce.