Ewolucja zamiast rewolucji

Obecny na sesji wiceminister zdrowia Marcin Czech zwrócił uwagę, że chociaż Ministerstwo Zdrowia wzięło na siebie odpowiedzialność za opracowanie dokumentu definiującego politykę lekową państwa, to nie może być on dokumentem wyłącznie Ministerstwa Zdrowia i Ministerstwa Rozwoju, ponieważ do stworzenia właściwego dialogu potrzeba wielu interesariuszy.

- Polityka lekowa musi być oparta na faktach w myśl zasady evidence based healthcare. Pod uwagę chcemy brać przede wszystkim wskaźniki epidemiologiczne występujące w Polsce, ale sięgniemy także do map zdrowotnych innych krajów. Polityka lekowa będzie realizowana w oparciu o metodykę wyznaczoną przez Światową Organizację Zdrowia – powiedział wiceminister Marcin Czech.

W swoim wystąpieniu podkreślił także, że wobec kształtu polityki lekowej preferuje on podejście ewolucyjne zamiast rewolucyjnego i w dużej mierze będzie ono kontynuacją tego, co stworzyli jego poprzednicy. W przypadku polityki lekowej resort zdrowia ma działać zadaniowo i logistycznie, także pod kątem zagwarantowania pacjentom dostępu do farmakoterapii.

Międzyresortowy dokument niezależny od zmian władzy

W ocenie Igi Lipskiej, dyrektor Departamentu Kontroli Narodowego Funduszu Zdrowia, polityka lekowa nie może się ograniczać wyłącznie do kwestii zdrowia, ale powinien odnosić się również do prawidłowego wydatkowania środków. Z punku widzenia płatnika ważne jest to, aby ograniczone środki w systemie były wydawane w jak najbardziej efektywny sposób. Lipska zwróciła także uwagę, że polityka lekowa powinna być dokumentem międzyresortowym i ograniczać „silosowość” budżetów NFZ i ZUS, a w jej kształtowaniu należy korzystać z międzynarodowych doświadczeń.

Z kolei zdaniem Katarzyny Jagodzińskiej-Kalinowskiej z Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji w polityce lekowej potrzebna jest przede wszystkim stabilna doktryna, która nie będzie zmieniała się po każdych wyborach. Zwróciła też uwagę na problem dostępu do danych z dowodami klinicznymi, które nie są odpowiednio gromadzone. Jagodzińska-Kalinowska powołała się na publikację British Medical Journal, z której wynika, że na 68 leków zarejestrowanych w latach 2009-2013, prawie połowa nie przynosi znaczących korzyści takich jak przedłużanie życia czy poprawa jego jakości.

Leszek Borkowski, prezes Fundacji Razem w Chorobie (b. szef URPL) zauważył, że oszczędności w systemie ochrony zdrowia można dokonywać różnymi drogami, np. w poprzez kontrolę efektywności terapeutycznej leków refundowanych wykonywaną przez AOTMiT i NFZ lub poprzez pozyskiwanie leków z wykorzystaniem wszystkich narzędzi, w tym porozumień podziału ryzyka.

Polityka lekowa oparta na innowacjach i korzyściach dla pacjenta

Maciej Kuźmierkiewicz, dyrektor generalny QuintilesIMS, powiedział, że przy opracowywaniu dokumentu polityki lekowej należy brać pod uwagę nowe wyzwania. Jednym z nich jest ogromna fala innowacji. Obecnie w badaniach klinicznych znajduje się siedem tysięcy leków, a 2 tysiące z nich jest w badaniach ostatnich faz. W ciągu najbliższych kilku lat możemy zatem spodziewać się ok. 250 innowacyjnych produktów, które znacząco zmienią schematy leczenia.

Zdaniem Bogny Cichowskiej-Dumy, dyrektora generalnego INFARMY, kluczowe jest, by w opracowywanym przez MZ dokumencie został uwzględniony szeroki dostęp pacjentów do skutecznych i bezpiecznych leków. To właśnie one przedłużają życie chorych i podnoszą jego jakość, a dobre zdrowie Polaków ma znaczący wpływ na rozwój polskiej gospodarki. W swoim wystąpieniu Bogna Cichowska-Duma zaznaczyła także, że punkt widzenia INFARMY odnośnie szerszego i łatwiejszego dostępu do innowacyjnych terapii, jest zbieżny zarówno z tym, co komunikuje Ministerstwo Zdrowia, jak i tym, czego oczekują pacjenci.